همه مسابقات به ضربات پنالتی ختم نمی شوند، آقای مظلومی!

برای تیپ مربیانی از نوع مظلومی مهم، نباختن است. در مقابل یکی مثل دنیزلی از آن دست مربیانی است که فقط برای بردن بازی می کند، خواه تیمش زور داشته باشد یا نه. مظلومی حتی اگر تیمش از هر لحاظ هم برتر از حریف باشد  باز در درجه اول برای نباختن به میدان می رود. این اعتقاد، محور و پایه تمام ایده های محدود سرمربی استقلال در حوزه فوتبال است.

چشم استقلال به حوادث بازی است

استقلال چه بیرون از خانه مقابل الریان قطر (که دیدیم به الجزیره امارات هم باخت) بازی کند، چه در خانه مقابل تیم درجه دویی همچون نسف قارسی به میدان برود، چه پا به آوردگاه فینال جام حذفی بگذارد و چه یک پای دربی باشد، همواره قرار است همین طور بازی کند که می بینیم؛ محتاط، ترسو، محافظه کار و تیمی که برای گل نخوردن به میدان می رود و چشم به حوادث بازی دارد برای گل زدن!

به طور کل برنامه های مظلومی در زمینه فرآیندهای منتهی به گلزنی بسیار محدود است. تیم او بیشتر به دنبال استفاده از اتفاقات بازی و اشتباهات دفاعی حریف برای رسیدن به گل است تا طراحی مداوم موقعیت های گل زدن. این وسط اگر جباری در میدان حضور داشته باشد، روی خلاقیت ها و توانایی های فردی اش بازیسازی می کند و موقعیت می سازد در غیر این صورت همه تیم معطلند تا فرصتی پیش آید و خوش آید برای گل زدن وگرنه که نتیجه مساوی تحت هر شرایطی برای کادر فنی استقلال یک نتیجه ایده آل محسوب می شود!

مظلومی در مسیر اندیشه های پورحیدری

این سبک بازی شاید معقول به نظر برسد اما باید قبول کرد از تیمی مثل استقلال پذیرفتنی نیست. مظلومی خواه بنا بر اعتقاد خودش باشد یا حاصل سالیان متمادی کار کردن کنار پورحیدری به عنوان دستیار و خواه متاثر از حضور فعلی او کنار خودش به عنوان سرپرست! فوتبالی ارائه می دهد بسیار شبیه به اندیشه های پورحیدری که باز تاکید می کنم می تواند صرفا تاثیرپذیری نباشد بلکه تلفیقی از این مساله باشد با نگاه مشترکی که این دو نفر به مقوله فوتبال دارند.

حقی که مهدی رحمتی ندارد!

استقلال و الجزیره امارات با 2 تیم الریان قطر و همین نسف قارسی بازی کرده اند. هر دو تیم هم یک بازی خارج از خانه داشته اند و یک بازی خانگی. الجزیره که یکی از تیم های درجه دو امارات محسوب می شود از این دو مسابقه 6 امتیاز کامل را گرفته است. در بازی اول نسف قارسی را با 4 گل در ازبکستان شکست داده و در اولین بازی خانگی هم الریان را برده تا صدرنشین گروه اول باشد. در چنین شرایطی استقلال، مظلومی و نفراتی همچون مهدی رحمتی نمی توانند مدعی باشند کسب 4 امتیاز برای استقلال نتیجه خوبی محسوب می شود. نمی توان از تساوی مقابل یک تیم درجه دو ازبکستانی در تهران حماسه ساخت! این وسط یک جور اشتباه اندیشه ای رخ داده در حوزه فوتبال. چرا باید استقلال در خانه مقابل هوادارانش برای مساوی بازی کند و تازه شانس هم بیاورد که نباخته است؟ در حالی که می شد و همین استقلال توانش را داشت که حریفش را ببرد.

هواداران اگر موضعگیری می کنند بخش زیادی از آن مربوط می شود به درکشان از فوتبال و موقعیت های مناسبی که استقلال از دست می دهد. امثال مهدی رحمتی نمی توانند این موضعگیری درست و آگاهانه را زیر سوال ببرند و محکوم کنند. چه بسا همین 2 امتیاز از دست رفته در روز آخر تعیین کننده باشد که اصلا بحث ما این نیست. مساله اینست که استقلال یک مسابقه 90 دقیقه ای را می توانسته ببرد و نخواسته که این اتفاق بیفتد. مظلومی نخواسته و رحمتی دارد حمایت کورکورانه می کند.

همه بازیها به ضربات پنالتی ختم نمی شود

چنین بازی پر انتقادی را در فینال جام حذفی مقابل شاهین بوشهر هم از استقلال شاهد بودیم با این تفاوت که در آن مسابقه یک تیم بالاخره باید برنده می شد و در نهایت کار کشید به ضربات پنالتی و یک قهرمانی عاید آبی ها شد اما خب شاید لازم است به مظلومی یادآوری کنیم همه مسابقات هم قرار نیست به ضربات پنالتی ختم شوند. مواقعی هست که شما 2 امتیاز خانگی از دیدار با تیمی را از دست می دهی که برای باختن و آخر شدن آمده. تیمی که در خانه اش 4 گل از الجزیره امارات خورده آن هم در برف و سرمای شدیدی که حتی بازی را یک روز به تعویق انداخت.

تساوی یا باخت؟

استقلال در خانه اش مقابل هزاران هوادار برای نباختن بازی کرده است و این پذیرفتنی نیست، چرا؟ چون حریف استقلال الهلال یا الاتحاد عربستان نبوده، گامبا اوزاکای ژاپن یا پوهانگ استیلرز کره جنوبی نبوده، بنیادکار و حتی پاختاکور ازبکستان هم نبوده. یک تیم درجه 2 بوده به نام نسف قارسی. فرصتی بوده برای کسب 3 امتیاز به درد بخور که با ترس و احتیاط نابجا 2 امتیازش از دست رفته این که آن هم اگر مظلومی خوش شانس نبود باخت بود به جای تساوی اگر چه که باخت بود همین تساوی!

بدون شک هم این تساوی برای استقلال یک باخت محسوب می شود و تنها را جبرانش را هم پیروزی بر الجزیره در بازی آینده است اگر پرویز مظلومی میلی به بردن داشته باشد، البته!

منبع:سایت ایپنا

* جمشید محبی